vrijheid
Een parallelle islamitische staat dreigt te ontstaan.
Als je de nieuwsberichten volgt dan is het af te keuren hoe de overheid omgaat met het doorgeven van informatie over het toenemende door buitenlandse mogendheden bekostigde salafisme in Nederland. Het zijn onderhand 27 moskeeën en 110 Imams die door landen uit de golfregio worden gefinancierd.
Het is ongehoord wat kinderen, jongeren en volwassen wordt aangedaan vanuit die moskeeën. Een kind wordt op grond van gelovige tradities genitaal verminkt. De onnodige medische besnijdenisingreep te verantwoorden omdat het de ‘lusten’ van man en vrouw zou inperken, is een geloofsbeknotting van de vrijheid van de mens om zijn/haar leven zelf te mogen bepalen. De onomkeerbare medische ingreep is in strijd met het integriteitsprincipe van de universele verklaring van de rechten van de mens, dus ook voor het kind.
Gelovige instituties doen een beroep op de maatschappij om tolerant te zijn voor hun intolerantie. Als seculiere samenleving moeten we alle voorrechten, voorzieningen en privileges die de instituties verlangen bestrijden. Het is ongewenst dat we op grond van het zogenaamde principe van ‘godsdienstvrijheid’ handelingen en uitspraken tolereren die in strijd zijn met de algemeen geldende regels en wetten. ‘Vrij zijn van geloof zijn’ en afvalligheid worden door gelovige instituties als een zonde en vloek bestempeld en ongelovigen mogen daarmee als mensonwaardige beesten worden weggezet.
Leo Polak actief in het interbellum
Op 4 mei staan we stil bij mensen die hun leven hebben gegeven voor de vrijheid. Op de Vrijdenkersborrel/Tafel van de Rede staan we stil bij Leo Polak een voorvechter van de vrijdenkersvereniging De Dageraad.
‘Leo Polak actief in het interbellum’
Als vrijdenker, humanist en rechtsfilosoof was Leo Polak actief in vele organisaties en verenigingen. Hij was naast zijn ambt als hoogleraar rechtsfilosofie in Groningen actief als gemeenteraadslid, als redacteur van het vrijdenkersblad De Dageraad en als commentator voor de Vrijdenkers-Radio-Omroep (VRO). Direct na de bezetting werd hij door de Duitse machthebbers uit zijn ambt gezet. Zijn protestbrief werd door de rector van de Universiteit doorgespeeld aan de Sicherheitsdienst en hij werd gevangengezet. In december 1941 overleed hij in het concentratiekamp Sachsenhausen. In zijn dagboek schreef hij aan het begin van de bezetting “Liever een dode leeuw dan een levende hond”. Vanuit zijn hartstochtelijke strijd voor de menselijke rede wilde hij niet een volgzame levende hond worden maar strijden als leeuw zolang hem dat werd toegestaan. Tijdens de Vrijdenkersborrel de Tafel van de Rede zullen we ingaan op zijn rol binnen de vrijdenkersbeweging De Dageraad en de Vrijdenkers-Radio-Omroep (VRO).
De Turkse parallelle samenleving komt de school binnen
Maak een einde aan de Turkse parallelle samenleving
De politieke Turkse intimidatie gericht op de Gülen-groeperingen en de daarmee gepaard gaande uitsluitingspolitiek is geïmporteerd. Na het stichten van brandjes en het ingooien van ramen bij culturele verenigingen en het plaatsen van winkeliers op zwarte lijsten is nu het onderwijs aan de beurt. Verschillende scholen in onder andere Amsterdam, Arnhem, Den Haag, Purmerend, Rotterdam en Zaandam hebben bij gemeentelijke overheden melding gemaakt van intimidaties en onverwachte uitschrijvingen.
De niet goed te keuren mislukte coup wordt door Erdogan en de AK-Partij aangegrepen om de schuld te leggen bij hun eerdere medestanders die nu de tegenstanders zijn. De Gülen-moslimgeloofsgroep krijgen de schuld in de schoenen geschoven. De zuiveringen zijn erop gericht om te komen tot een islamitische Turkse samenleving. Nu zijn er al rond de 100.000 mogelijke Gülen medestanders gearresteerd, geschorst en ontslagen. We hebben het hier dan over ambtenaren, rechters, advocaten, docenten, wetenschappers, journalisten en politieambtenaren die zijn uitgesloten van de Turkse samenleving. De zuivere soennitische islam van Erdogan en zijn AK-Partij wordt nu als het hoogste goed gezien. Nu wordt deze zuiveringspolitiek geïmporteerd naar de Turkse parallelle samenlevingen van België, Denemarken, Duitsland en Nederland.
Cultuurrelativisme: Tolerant zijn voor intolerantie is het hoogste goed van regressief links.
Religieuze klederdracht als keuzevrijheid
Het dragen van religieuze klederdracht is een cultuurgegeven dat we moeten eren in de westerse samenleving, aldus vele regressieve linkse politica en journalisten die het boerkaverbod beslechten met de vrije keuze van de vrouw. In het bijzonder wordt het knechten van de vrouw volgens de islamitische geloofsrite gevrijwaard door te stellen dat zij als gelovige moslima met haar dochter op grond van haar ‘eigen vrije keuze’ naar het strand kunnen, terwijl haar man en zoon vrij zijn om gebronsd bloot zonder bedekking te kunnen rondlopen. De vrouw moet om religieuze redenen kuis zijn. Hebben de mensen die dit als ‘vrije keuze’ goedpraten niet door dat ze hun eigen vrijheden om zeep helpen? Zelf wordt het goedgepraat als gezondheidsgegeven door dat men zich dan beschermt tegen de huidkanker die door zonnestralen kan worden veroorzaakt.