Geboren, gedoopt, eerste communie, vormsel… Opgroeiend in een katholiek gezin hoorde dit er allemaal bij. Met de beste bedoelingen gaven mijn ouders het katholieke geloof aan mij door. Wat ze mij echter ook hebben bijgebracht, was een bepaald kritisch denkvermogen: Probeer zaken van meerdere invalshoeken te bekijken, zie dat je er zoveel mogelijk over te weten komt en probeer je oordeel dan zo goed mogelijk onder woorden te brengen. En helaas voor de pastoors die mij al die sacramenten gaven: geloof en kritisch denkvermogen gaan niet goed samen. De ‘leap of faith‘ heb ik nooit gemaakt.
Waar ik me wel mee bezig houdt, is mijn geloof in mensen. Ik ben er van overtuigd dat mensen een positieve kracht in deze wereld kunnen zijn. Helaas zijn we daar niet altijd in geslaagd. Een van de redenen daarvan is religie. Religie is een van de langste rode draden die door de geschiedenis van de mensheid is gevlochten. Met behulp van religie is veel vooruitgang onnodig tegengehouden. Denk bijvoorbeeld aan de boekdrukkunst, natuurkundige ontdekkingen, de afschaffing van slavernij, vrouwenstemrecht en gelijke rechten voor LHBTI+ personen; telkens stonden religieuze machthebbers op de rem. Telkens werden vooruitgang en nieuwe inzichten tegengewerkt, geblokkeerd, of simpelweg verboden. En religie remt ook nu nog altijd de rede.
Want zelfs in de eenentwintigste eeuw wordt Nederland geleid door een regering waarin niet één, maar twee confessionele partijen een rol hebben. Wetenschappelijke inzichten en logica hebben wat mij betreft lang genoeg moeten wijken voor traditie en dogma. Laten we besluiten weer gaan baseren op feiten, in plaats van fictie. Natuurlijk moeten we daarbij oog hebben voor het menselijke aspect. Gevoelens zijn een grote factor bij menselijke besluiten. Maar geen enkele politicus is ooit weggekomen met het argument dat een genomen beslissing simpelweg ‘goed voelde’. Gevoelens zijn nooit volledig aan een ander uit te leggen. Feiten wel. En besluiten die impact hebben op de gehele samenleving, moet men dan ook aan zoveel mogelijk mensen uit kunnen leggen. Daarom kunnen we politieke besluiten beter baseren op feiten. Zodat we met zoveel mogelijk mensen kunnen bijdragen aan de verwezenlijking van ons menselijk potentieel.
Het is dan ook tijd voor rationeel beleid. Het is tijd voor de ASP.