Moraal en Respect

In een seculiere samenleving gaan we uit van de moraal van de redelijkheid met respect voor het individu en elk levend wezen. Een religieus neutrale invulling van moraal en respect begint bij het gelijkheidsprincipe en de erkenning van het zelfbeschikkingsrecht van elke vrije mens die onafhankelijk denkt en zelfstandig handelt.

Godsdiensten beschuldigen elkaar onderling van het hanteren van verwerpelijke moraal. Erger nog, er wordt zelfs gesteld dat als je niet godvrezend bent, je er al helemaal geen fatsoenlijke moraal op na kunt houden. De geloofsstellingen over de verwerpelijke moraal van anderen zijn niet alleen aantoonbaar onjuist, maar zijn ook nog eens discriminerend, polariserend, denigrerend, betuttelend en zelfs beledigend. Mensen zijn goed in staat om een zeer prijzenswaardige moraal voor zichzelf te definiëren en te hanteren, iets wat diverse gelovigen blijkbaar moeilijk kunnen bevatten. Om dergelijke redeneringen de kop in te drukken, toont de Atheïstisch Seculiere Partij aan dat er – zonder een specifiek geloof als uitgangspunt te nemen – zelfs een betere moraal kan worden gevonden. Een moraal die uitgaat van de mens zelf verenigt alle verschillende levensovertuigingen.

Deze goede, vrije moraal wordt gevonden in het wellicht belangrijkste document van onze tijd: De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Daarnaast is transparantie en het zoeken van de waarheid door de wetenschap en de ratio bij het logisch onderbouwen van standpunten een morele plicht. Vooroordelen tegen groepen mensen mogen nooit als argumenten gebruikt worden om groepen mensen te marginaliseren, uit te sluiten of weg te zetten en tegelijk de aandacht af te leiden van de werkelijke problemen die we – moreel gezien – moeten gaan oplossen. Problemen zoals het beter achterlaten van de wereld voor onze kinderen: schoner, veiliger, leuker, met minder armoede, met meer respect in de samenleving, met meer zorg voor de medemensen die dat het meeste nodig hebben zoals ouderen en zieken, betere opleidingen, met meer inspraak en met minder betutteling.

De ASP ziet het dan ook als haar morele plicht om voortdurend de best denkbare moraal op basis van de ratio te bepalen, te toetsen aan de realiteit en toe te passen.

<< Wetenschappelijk en transparant | … | Inleiding – Standpunten >>